હે વતન, તારી યાદમાં મારો સુખનો સ્વર,
જ્યાં મળે છે ભવ્યતા, જ્યાં પ્રીતની છે કદર.
તારા ખેતરમાં હસતાં ફૂલો, સુગંધની શૃંગાર,
મારું મન નભે ઊડી જાય, તારી છવાઈમાં ભભરકાર.
હે વતન, તારી છાયા મારું શાંતિનું ઘર,
હું તને પ્રેમ કરું છું, તું જ છે મારું અભિગમ સર.
તારી નદીઓમાં વહેતો મીઠો પાણી,
જ્યાં રવિવારે ભીડ, પાટણનું મસ્તીનું ભાણું.
જ્યાં સાંજનાં થાળીમાં મીઠાઈઓનો રસ,
તો ઉનાળામાં ખીલે છે ખીરો, અને પતંગો છે ઉપાસ.
હે વતન, તારી ધરતીનો છે હું એક કાગળ,
જ્યાંથી શરૂ થાય છે હું, તું જ છે મારું મૌલિક બંધન.
જુના આંસુની યાદમાં, રમતો વિસરો,
તારી યાદોથી ભરી છે મારું મન, મારે પોસરો.
આંગણામાં રમતી હતી, એ બાળપણની મીઠી વાત,
હવે પણ તારી યાદમાં કરું છું હું આનંદિત ક્ષણની ગાત.
હે વતન, તું જ છે મારા આનંદની શરત,
જ્યાં મળું તારો પ્રેમ, જ્યાં ભરો સૌને મીઠાઈનો વર્ત.
- કેતન ત્રિવેદી