*દુહા*

જીવ્યા તો તરસાવતા, મર્યા બાદ જળ પાય,

હાથ ન ઝાલ્યો જીવતા, પછી ખભા બદલાય.

*

મળ્યું એ કાયમ ન રહ્યું, મુઠ્ઠીની એ રેત,

સાચવતા સરકી ગયા, ધન દોલત ને હેત.

*

જે છે એ કાયમ નથી, સઘળું ક્ષણભંગુર,

આવવું જવું તુજ લગી, તુજને જે મંજૂર.

ડો. મનોજકુમાર એલ. પરમાર ‘પારસ’

Prayas An Extension … a peer reviewed literary e-Magazine ISSN:2582-8681 Volume 5 issue 1 January- February 2024